Τι δεν είδαμε στο Παρίσι
Πόσο διαφορετική θα είναι η επόμενη ημέρα της αυτοκίνησης;Με κοντά στις 100 πρεμιέρες, το φετινό Σαλόνι αυτοκινήτου στη γαλλική πρωτεύουσα ήταν ένα από τα πιο πλούσια των τελευταίων ετών, και μάλιστα εν μέσω οικονομικής κρίσης. Όχι ότι μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Η παρουσίαση των νέων μοντέλων, ο σχεδιασμός των περιπτέρων ακόμα και η συγγραφή των αισιόδοξων λόγων που εκφώνησαν οι πρόεδροι των εταιρειών είχαν προετοιμαστεί από πολύ καιρό πριν. Έτσι κι αλλιώς, σε μια κρίση που η ψυχολογία της αγοράς παίζει πρωτεύοντα ρόλο, το μόνο που δεν ταίριαζε στην περίσταση ήταν να βγουν οι αυτοκινητοβιομήχανοι με πλερέζες, προκειμένου να δείξουν προσαρμοσμένοι στο κλίμα των ημερών. Αισιοδοξία, λοιπόν, για το μέλλον, που υποτίθεται ότι θα είναι πράσινο, μιας και τα οχήματα μηδενικών ρύπων φιγουράριζαν στα περισσότερα περίπτερα. Σε πρωτότυπη μορφή, όμως, γιατί οι εκδόσεις παραγωγής θα καθυστερήσουν πολλά χρόνια ακόμα. Ίσως και δεκαετίες...
Αυτός είναι ο τρόπος που οι εταιρείες προχωρούν: μικρά βήματα βελτίωσης από γενιά σε γενιά ενός μοντέλου. Καμιά ανατροπή, καμιά επανάσταση. Οι καινοτομίες έχουν ρίσκο και κόστος, γι’ αυτό και στην ιστορία του αυτοκινήτου είναι ελάχιστες οι καταγεγραμμένες τολμηρές κινήσεις, κι αυτές στην πλειονότητά τους υπήρξαν αποτυχημένες. Το αποτέλεσμα είναι η αρχιτεκτονική ενός τετράτροχου (όσον αφορά τόσο τη διάταξη των μηχανικών μερών όσο και την εργονομία του εσωτερικού) να μην έχει αλλάξει τα τελευταία... 100 χρόνια. Οι χρήστες του PlayStation κοντεύουν να μπουν στη δεύτερη γενιά, αλλά κανένας δεν τόλμησε να προτείνει, για παράδειγμα, ένα σύστημα διεύθυνσης χωρίς το κλασικό στρογγυλό τιμόνι. Μόνο η Mercedes σε ένα πρωτότυπο το αντικατέστησε με joystick στην κεντρική κονσόλα.
Στο μεταξύ, η ψηφιακή τεχνολογία έχει φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή μας. Σκεφθείτε για πόσες αλλαγές είναι υπεύθυνη τα τελευταία χρόνια, πόσα επαγγέλματα και δραστηριότητες έχουν εξαφανιστεί ή αλλάξει χαρακτήρα. Για πότε οι ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές έβαλαν στο περιθώριο τα φιλμ και εξαφάνισαν τα εργαστήρια που τα εμφάνιζαν. Το ίδιο συμβαίνει στον κινηματογράφο, όπου το σελιλόιντ υποχωρεί σταδιακά, παραχωρώντας τη θέση του στις νέες τεχνολογίες, στη φάση τόσο της λήψης όσο και της προβολής. Έτσι αστραπιαία μπορεί μέσα σε πέντε χρόνια και τα περιοδικά ή οι εφημερίδες να μην τυπώνονται σε χαρτί, αλλά να έχουν τη μορφή μιας εύκαμπτης ηλεκτρονικής μεμβράνης, όπου ο αναγνώστης θα φορτώνει κάθε φορά το ηλεκτρονικό αρχείο της πιο πρόσφατης έκδοσης και θα απολαμβάνει στο ξεφύλλισμα κείμενα, φωτογραφίες αλλά και βίντεο. Φανταστείτε τι αλλαγές θα έρθουν ξαφνικά στην αλυσίδα παραγωγής χαρτιού, εκτύπωσης, βιβλιοδεσίας και διανομής.
Τι καινούργιο, λοιπόν, θα μπορούσε να φέρει αντίστοιχα στην αυτοκίνηση η εξέλιξη της τεχνολογίας; Ουσιαστικά τις περισσότερες αλλαγές θα φέρει η έλευση της ηλεκτροκίνησης. Τα μηχανικά μέρη θα είναι λιγότερα και θα μπορούν να κατανεμηθούν σε ολόκληρο το αμάξωμα, ενώ για τα συστήματα διεύθυνσης και φρένων δε θα υπάρχουν μηχανικές συνδέσεις. Δεν αποκλείεται λοιπόν, να επιστρέψουμε και πάλι -ύστερα από μισό αιώνα- στη λογική του σασί, όπου θα είναι ενσωματωμένα όλα τα μηχανικά και ηλεκτρονικά μέρη πάνω, στο οποίο θα κουμπώνει μια ποικιλία από αμαξώματα, φτιαγμένα ίσως από διαφορετικούς κατασκευαστές. Δε μένει παρά μια οποιαδήποτε εταιρεία υψηλής τεχνολογίας να λανσάρει ένα τέτοιο προϊόν σε λογική τιμή για να ξεκινήσει η επανάσταση..._ Μ. Σ.